Her insanın hayatında birisi vardır seni tanısa da tanımasa da o kişiyi fenersiz liman olarak adlandırıyorum. Bana bu adlandırma çok doğru geliyor sebebi şu; her ne yaşarsan yaşa ister ilişkide ol istersen ilişkin bitmiş olsun hep sığınacak bir liman gibi. Ama o sizin ona sığındığınızı bilmediği için fenerini yakmıyor işte.

Ne yaşarsan yaşa kalbinden kim geçerse geçsin hep bir köşede duran sessizce o limandaki binanın camından size bakan ama hiçbir şey yapmayan sadece sizi görebilen ve varlığınızdan da haberdar olmayan birisi elbet vardır hayatınızda. Kim ne acı çektirirse çektirsin bana ne yaparsa yapsın hep o kişi aklıma gelir keşke sen olsaydın diye.

İşin bana da değişik gelen tarafı yaşadıklarım gördüğüm şeyler beni insanlardan soğuturken o fenersiz liman gittikçe büyüyor öyle büyüdü ki minik bir yerken gözümde şuan devasa bi liman tüm yükümü üstümden alacak kadar büyük. Ama o limandaki kişinin bundan haberi bile yok. Belki böylesi daha iyidir yarım yamalak tanıdığım bir kişinin ütopik bir varlığa dönüştüğünün farkındayım bunu kendim yapıyorum. Diğer insanların yaptıkları o kadar şeyi yapmayacak gibi düşünerek kendim durup dinlenmek istediğim limana şekil veriyorum. N

Categories: Ruh Halim

Can YİĞİTEROL

Can Yiğiterol